In elke klas zitten leerlingen die meer in huis hebben dan wat zichtbaar wordt in cijfers of gedrag. Bij hoogbegaafde jongeren gebeurt het vaak dat hun echte capaciteiten onder de radar blijven. Ze passen zich aan, stellen minder vragen of kiezen ervoor om niet op te vallen. Het gevolg is dat hun potentieel niet altijd tot bloei komt. Wat je ziet, vertelt dan niet het hele verhaal en juist daarin schuilt het risico dat talent onbenut blijft.
Aanpassen om erbij te horen
Veel hoogbegaafde jongeren proberen aansluiting te vinden door zich te voegen naar het tempo en niveau van de groep. Ze willen niet steeds de eerste zijn met een antwoord of sneller klaar zijn dan de rest. Door dat aanpassingsgedrag blijven hun mogelijkheden vaak verborgen.
Signalen die niet opvallen
Een leerling die rustig meedraait, lijkt misschien prima op zijn plek. Toch kan er onder de oppervlakte sprake zijn van verveling, frustratie of een gevoel van eenzaamheid. Juist omdat er geen problemen lijken te zijn, worden de signalen gemakkelijk gemist.
Het verschil maken door herkenning
Wanneer een leraar of begeleider oog heeft voor subtiele signalen, snelle denkstappen, originele invalshoeken, een ander soort vragen, kan een leerling weer ruimte krijgen om zijn of haar echte niveau te laten zien.
Van onzichtbaar naar zichtbaar
Als jongeren de kans krijgen om hun talent te benutten, verandert vaak hun hele houding. Ze krijgen energie terug en laten meer van zichzelf zien. Het talent was er altijd al, het wachtte alleen op de juiste omstandigheden om zichtbaar te worden.
